Gud Mín, Gud Mín, hví ert Tú farin frá Mær? Langt burtur er frelsa Mín , tóat Eg rópi um hjálp. Sálm.22.2. Ja, ein skuldi ikki trú, at hetta var sjálvur Dávid kongur, sum rópti soleiðis. Hesin, sum tað verður sagt um í 2.Sám.23.1-2: “So sigur Dávid, sonur Ísai, so sigur maðurin, ið høgt var […]

Vit lesa í Gal.1.13-16. (brotstykkir): Tit hava jú hoyrt, hvussu eg bar meg at…eg livdi…eg søkti…oyddi…Eg fór longur…eg var enn ídnari… Paulus er ikki ræddur fyri at taka rívan til og greiða frá, hvussu tað gamla lívið var, og hvussu syndin hevði fult kontrol á honum. Alt tað gamla lívið varð definerað útfrá hansara vilja, […]

Vit lesa: Við Seyðaportur í Jerusalem er hylur, sum á hebraiskum eitur Betesda og hevur fimm súlugongir. Í teimum lá mongd av sjúkum: Blind, lamin, visin, (sum bíðaðu eftir, at vatnið skuldi órógvast. Tí av og á fór eingil niður í hylin og órógvaði vatnið; tann, ið tá fyrstur fór niður í vatnið, eftir at […]

Torkild Terkelsen helt fyri nøkrum árum síðani eina talu um hetta evnið: Tann bundni Jesus. Eg minnist ymiskt og vil skriva eitt sindur um hetta. Vit lesa úr Jóh. Evang. 18.12-13: Vaktin, herhøvdingin og tænarar Jødanna tóku nú Jesus og bundu Hann. Og teir fóru fyrst til Annas við Honum; hann var verfaðir Kaifas, sum […]

Møti í “Dansifrøi” í Gundadali 25. og 26.februar 2017. Sangluttøka: Heine Lutzen Bárur Tindskarð Svein í Prestgarði Eyðun Jacobsen M.C. Restorff Ebenezerkórið Til felagssangin koma harmonikuvinirnir at spæla. Svenning av Lofti og aðrir tala. (Svenning segði í Lindini, at hann kom at tala bæði kvøldini, men onkur fer at hava vitnisburð; bæði kvøldini stuttir vitnisburðir…) […]

Lovaður veri Gud og Faðir Harra okkara Jesu Krists, Faðir miskunnar og Gud alrar troystar, Hann, sum troystar okkum í allari trongd okkara, fyri at vit skulu kunna troysta tey, sum eri í alskyns trongd, við troystini, sum vit sjálvir verða troystaðir við av Gudi! 2.Kor.1.3-4. Gjøgnum árini havi eg fylgt væl við, hvat sum […]

Táið nú Sanballat frætti, at vit laðaðu múrin, tendraðist vreiði hansara; fúkandi ilt kom í hann, og hann speirak Jødarnar. Neh.4.1. Nehemias, hesin Guds útvaldi, ið var ætlaður frá móðurlívi av, til at byggja múrin uppaftur, sum var niðurrivin og seta portrini í aftur, sum vóru brend, táið Nebokadnesar hertók Jerusalem. Hesin Nehemias var vínskeinkjari […]

Í Ápostlasøguni kap.28.1-6 stendur: “Táið vit nú vóru bjargaðir, fingu vit at vita, at oyggin æt Malta. Fólkið á oynni vísti okkum óvanligan menniskjakærleika; tey kyndu bál og tóku sær av okkum øllum, við tað at nú var farið at regna, og kalt var. Í tí Paulus kastaði á bálið eina rúgvu av turrum greinum, […]

Vit lesa: Sisera flýddi – til gongu – til tjald Jaelar, konu Heber Kenit; tí friður var millum var Jabin, kongin í Hazor, og hús Hebers Kenits…Men Jael, kona Heber, tók tjaldhæl og tók hamara í hondina, sníkti seg inn til hansara og sló hælin gjøgnum tynning hansara, so hann fór niður í jørðina, tí […]

“Tí sum regn og kavi fellur niður av himli og fer ikki aftur hagar, fyrr enn tað hevur vatnað jørðina….so skal orð Mítt verða, sum gongur út av munni Mínum…” Es.55.10-11. Harrin hevur eina klokku og eina timing, sum ikki fylgir okkara dato og tíðarfesting. Mong hava roynt at fingið Harrans klokku at fylgja sínari […]